GPS w lustrzance działa tak, jak każdy GPS. Być może niezrozumienie wynika z błędnego pojęcia słowa GPS. GPS oznacza globalny (ogólnoświatowy) system pozycjonowania. Oznacza to, że odbiornik GPS na podstawie sygnałów z satelitów wie, gdzie znajduje się w danej chwili, jaka jest jego pozycja. Teraz od oprogramowania urządzenia, w którym jest zainstalowany odbiornik GPS zależy, co zrobi z tymi danymi. W nawigacji jest wyświetlana mapa i na podstawie danych z odbiornika GPS jest pozycjonowana i wskazywany jest punkt, gdzie w danej chwili odbiornik się znajduje. W aparacie (lub np. w telefonie) w momencie wykonywania zdjęcia w odpowiednich danych dołączanych do pliku zdjęciowego jest zapisana pozycja, jaką przekazał odbiornik w momencie naciskania spustu. Tylko tyle i aż tyle. Mamy więc współrzędne możliwe do odczytania za pomocą odpowiednich oprogramowań. I teraz w zależności od naszych potrzeb możemy wyświetlić (za pomocą dodatkowego oprogramowania) mapę, gdzie były wykonywane zdjęcia, możemy odczytać tylko współrzędne itp. Ale w momencie robienia zdjęcia nie widzimy działania GPS-a.
Problemem z działaniem odbiornika może być to, że musi on odebrać sygnały z bardzo daleka. A nie ma przecież żadnej anteny wystającej z body. W związku z tym najlepiej będzie działał gdy nie będzie żadnych przeszkód pomiędzy aparatem (w tym konkretnym przypadku) a kosmosem. Więc najlepiej zadziała na dworzu, na otwartej przestrzeni, w bezchmurną pogodę. Gdy po raz pierwszy włączamy odbiornik w nowym miejscu to często musi on namierzyć pozycję. A zaczyna zawsze szukać od pozycji gdzie był ostatnio uruchamiany. Dlatego pierwsze uruchomienie i tzw. "zafiksowanie" czyli namierzenie i zatwierdzenie pozycji może potrwać jakiś dłuższy czas (nawet do kilku minut). Ale potem odbiornik może działać nawet w pomieszczeniach. I tak jak pisałem wcześniej, zapisywana jest pozycja wykonywanego zdjęcia w pliku EXIF dołączonym do pliku obrazu.
